Συνηθισμένο φαινόμενο στην Ελλάδα να φωνάζει μια ομάδα για τη διαιτησία. Πολλές φορές βάσιμα, άλλες όχι. Η ΚΕΔ δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει κάθε φορά τα χατίρια του καθενός. Οφείλει όμως να κρατάει ίσες αποστάσεις.
Διαμαρτύρεται ο Απόλλωνας στις αρχές του μήνα (επαναλαμβάνουμε, δεν εξετάζουμε δίκαια ή άδικα) και… τσουπ ο Κλάτενμπεργκ βάζει ξένους διαιτητές στον αγώνα Ατρόμητος – Απόλλων.
Μεγάλη η έκπληξη, αφού ξένους φέρνει μόνο για τα ντέρμπι των ομάδων της πρώτης πεντάδας. Τι όχι;
Όχι, γιατί ξένους είχε ορίσει στον αγώνα Απόλλων – ΑΕΚ τον Νοέμβριο! Που κανένας δεν θεωρεί ότι πρόκειται για ντέρμπι. Ή στο Άρης – ΠΑΣ Γιάννινα τον ίδιο μήνα. Άρα δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι “είναι δεμένα τα χέρια του”.
Φωνάζει ο Παναιτωλικός (επαναλαμβάνουμε, δεν εξετάζουμε δίκαια ή άδικα) για τα «πονηρά» σφυρίγματα του Ευαγγέλου σε όσα ματς έχει παίξει τους Αγρινιώτες. Και ζητάει να μην οριστεί ξανά σε αγώνα του. Είναι η πρώτη φορά που ζητάει εξαίρεση διαιτητή, παρότι είχε τόσες και τόσες αφορμές να το πράξει.
Και τι κάνει ο Άγγλος; Βάζει τον Ευαγγέλου στο Ατρόμητος – Παναιτωλικός. Που είναι ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι επιβίωσης!
Αν ήθελε να είναι δίκαιος θα έβαζε ξένους όπως έκανε στο Ατρόμητος – Απόλλων. Δεν το έκανε. Αντ’ αυτού πήγε στο άλλο άκρο. Όρισε έναν ανεπιθύμητο (δίκαια ή άδικα) διαιτητή για τον Παναιτωλικό.
Εντάξει, ούτε μικρό παιδάκι δεν θα ξεγελαστεί για τις πραγματικές προθέσεις του…