Όταν ο Τραϊανός Δέλλας αναγκάζεται να ρίξει ακόμη και στην βασική ενδεκάδα παίκτη που δεν είναι απόλυτα έτοιμος (Κλέσιο), ενώ το ίδιο ισχύει και για τον πάγκο μόνο και μόνο για να συμπληρώσει αποστολή, όταν χρησιμοποιεί τον Τσοκάνη κατά συνθήκη ως κεντρικό αμυντικό τότε καταλαβαίνει κανείς πως εξ αρχής η αποστολή θα είναι δύσκολη.
Ακόμη κι αν ο Παναιτωλικός με τον Μοράρ βρίσκεται δίχτυα μόλις στα πρώτα 40 δευτερόλεπτα και παίρνει κεφάλι στο σκορ. Το ταπεινωτικό 4-2 από την ΑΕΛ σαφώς και είναι μια βαριά ήττα που προκαλεί προβληματισμό, αλλά από την άλλη η κατάρρευση έχει και πολλές αιτίες. Πάνω από όλα βέβαια η εικόνα ντροπής στη Λάρισα είναι και μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία για παίκτες που κρίνονται ενόψει της επόμενης χρονιάς και οι οποίοι έδειξαν κατώτεροι των περιστάσεων.
Μια 4άδα στην άμυνα ως λύση ανάγκης που πελαγοδρομούσε και που ευτυχώς λόγω Κυριακίδη το σκορ έμεινε σε… γήινα επίπεδα, μια ενδεκάδα χωρίς βασικά γρανάζια όπως ο Μπεχαράνο και ο Μάζουρεκ, μια αποβολή-μήνυμα τραβηγμένη από τα μαλλιά μόλις στο 23′, ένας διαιτητής Σκουλάς που τα έβλεπε όλα… βυσσινί.
Με δεδομένο ότι ο αντίπαλος είχε και μεγαλύτερο κίνητρο, αυτό της παραμονής, τότε ένα-ένα βρίσκονται όλα τα κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της συντριβής στο AEL FC ARENA! Φύσικα όσες αιτίες κι αν υπάρχουν, με όσο σοβαρά προβλήματα κι αν ανέβηκε ο Παναιτωλικός στον θεσσαλικό κάμπο το σκορ, αλλά κυρίως η αγωνιστική εικόνα είναι τέτοια που δεν πρέπει να περάσει… στο βρόντο.
Έστω κι αν τα «καναρίνια» βαθμολογικό κίνητρο μεγάλο δεν έχουν στα ματς που απομένουν, η ομάδα δεν πρέπει να δείχνει εικόνα διάλυσης και ο Δέλλας με τους παίκτες του οφείλουν αύριο κιόλας να δουν τι έφταιξε και να το αλλάξουν στο ματς με την Λαμία και στα επόμενα ως το φινάλε της σεζόν.
Είπαμε το ματς δεν αντέχει κριτικής… Ο Παναιτωλικός από την πάσα του Ρόσα και την λόμπα του Μοράρ προηγήθηκε και στην συνέχεια… κατηφόρα.
Γκολ ο Μιλοσάβλιεβιτς στο 9′, γκολ ο Γκόλιας στο 14, γκολ-πέναλτι ο Ναζλίδης στο 42′ και το 3-1 του πρώτου μέρους ουσιαστικά τέλειωσε το ματς. Ίδιο μοτίβο και στην επανάληψη με τον Αγκάνοβιτς να κάνει το 4-1 και απλά το σκορ να… μαζεύεται για τον Παναιτωλικό (που και στο 2ο μέρος ήταν κομπάρσος) με το απίθανο αυτογκόλ του Μασούρα!
Να χαρώ τον αρχηγό μας φέτος!!!!
Μαζί και τον Μπεχερανο.
Σε 50 μέρες η ομάδα έπαιξε 4ματς και η μισή ομάδα τραυματίστηκε.