Διαβάστε ένα ενδιαφέρον άρθρο του Κώστα Καίσαρη από το “to10.gr” για όσα συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβούν, πίσω από τη βιτρίνα των τηλεοπτικών:
Του χρόνου οι δουλειές θα γίνονται φτηνότερα
ΕΙΚΟΣΙ χρόνια πίσω. Η ταπεινότητά μου, δουλεύει στον τότε «Ελεύθερο Τύπο». Χτυπάει το (εσωτερικό) τηλέφωνο.
-Τον κύριο Καίσαρη.
-Ο ίδιος
-Προκόπης Παυλόπουλος. Έχετε γράψει σήμερα για μένα.
Πράγματι. Επρόκειτο για τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Καθηγητή τότε που τηλεφώνησε για να διαμαρτυρηθεί. Ήταν η εποχή, που Κόκκαλης-Βαρδινογιάννης, είχαν δώσει τα χέρια.
Είχαν δημιουργήσει τη κίνηση των «12», για να φτιάξουν το ποδόσφαιρο. Αυτό ήταν το πρόσχημα. Στην ουσία, για να ανατρέψουν τον Βίκτωρα Μητρόπουλο, από τη προεδρεία της ΕΠΑΕ. Στόχος, η καταγγελία της τηλεοπτικής σύμβασης με το Φιλμνέτ, όπως ονομαζόταν τότε, το συνδρομητικό κανάλι. Η προσπάθεια δεν ευδοκίμησε αλλά οι δύο ισχυροί επιχειρηματίες, βρήκαν την άκρη. Αμφισβήτησαν το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστούσε την ΕΠΑΕ αποκλειστική διαχειρίστρια των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του πρωταθλήματος της Α Εθνικής. Με τον Παναθηναϊκό να προσκομίζει γνωμάτευση του καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλου, για αντισυνταγματικότητα της σχετικής διάταξης. Και τον Καίσαρη, να διατυπώνει την άποψη, ότι αν πληρώσεις, έχεις στα χέρια σου, οποιαδήποτε γνωμάτευση γουστάρεις. Με τον Π. Παυλόπουλο, να διαμαρτύρεται ευγενικά, «είμαστε επιστήμονες κύριε, δεν γράφουμε γνωματεύσεις κατά παραγγελία».
ΓΙΑ να μην τα πολυλογούμε, Βαρδινογιάννης και Κόκκαλης, τη βρήκανε την άκρη. Το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ των μη προνομιούχων, άλλαξε το Νόμο της Νέας Δημοκρατίας. Υφυπουργός Αθλητισμού ο Ανδρέας Φούρας και συντάκτης του (κατά παραγγελία) νέου Νόμου, ο πρωτοεμφανιζόμενος (και με ιδιαίτερη προβολή, στα ΜΜΕ επιρροής Κόκκαλη-Βαρδινογιάννη) Ανδρέας Λοβέρδος. Η κεντρική διαχείριση καταργείται. Τ αποτελέσματα γνωστά. Η δεύτερη ψηφιακή πλατφόρμα τινάζει τη μπάνκα στον αέρα. Τα συμβόλαια ανεβαίνουν στα ύψη, αλλά πρόσκαιρα. Η φούσκα του Άλφα Ντίτζιταλ σκάει γρήγορα. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Ειδικά στο μπάσκετ οι μικρές ομάδες αφανίζονται. Και με πολύ ευνοϊκότερες οικονομικές συνθήκες σε σχέση με σήμερα.
ΕΙΝΑΙ απλό. Στις ΗΠΑ τη Μητρόπολη του καπιταλισμού, ισχύει στο NBA η κεντρική διαχείριση. Κατ’ αρχήν, επειδή αυτό που πουλάνε αποκτά μεγαλύτερη αξία. Κατά δεύτερο λόγο, προστατεύονται οι οικονομικά αδύνατοι και κατ’ επέκταση και το προϊόν. Στη Γερμανία η Μπάγερν είναι κράτος. Όσες φορές προσπάθησε να σπάσει τη κεντρική διαχείριση, απέτυχε. Στην Ελλάδα, της κρίσης και της χρεωκοπίας η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα, ύστερα από είκοσι χρόνια. Χωρίς κεντρική διαχείριση οι μικροί θα εξαθλιωθούν. Θα γίνουν έρμαια. Για πενταροδεκάρες θα προσκυνήσουν και θα δεθούν σε άρματα. Είτε με τη μορφή χορηγίας, είτε με δανεικούς, είτε με άμεση εξάρτηση. Στη Σούπερ Λιγκ ξέρουν πολύ καλά, ότι δύο παιχνίδια εφέτος της ίδιας ομάδας, μέσα-έξω, τιμολογήθηκαν 700.000 ευρώ. Του χρόνου οι δουλειές θα γίνονται πολύ φτηνότερα. Εντελώς τυχαίο και συμπτωματικά ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που έσπασε πρώτος τη κεντρική διαχείριση. Στη πορεία εγκατέλειψε τους μικρούς και η ΑΕΚ.