Το ματς του Σαββάτου κόντρα στον Λεβαδειακό είναι αδιάφορο από βαθμολογικής πλευράς για τον Παναιτωλικό, σε αντίθεση με τους Βοιωτούς που… καίγονται για τους πόντους της παραμονής. Αυτό είναι μια άποψη που μπορεί να πιστεύει όλη η φίλαθλη Ελλάδα.
Όλη εκτός από τους… παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ή για την ακρίβεια στο Αγρίνιο. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟ. Το αντίθετο. Ίσως να είναι και το πιο σημαντικό παιχνίδι για τα «καναρίνια» από αυτά που έχουν απομείνει έως την λήξη της τρέχουσας σεζόν.
Βαθμολογικά το τρίποντο δεν θα αλλάξει και πολλά στην θέση του Παναιτωλικού. Είναι όμως απαραιτήτο για ένα… σωρό άλλους λόγους.Όταν αντίπαλος είναι ένας εκπρόσωπος της… μπόχας και της δυσωδίας που για χρόνια κυριαρχεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο τότε δεν υπάρχει πιο ισχυρό κίνητρο για την επιτυχία.
Όταν στο άκουσμα της λέξης «Λεβαδειακός» το μυαλό όλων πάει σε Κομπότη, Κάμπαξη, «ημίχρονο-τελικό» και άλλες… ομορφιές τότε το πάθος για νίκη γίνεται «διπλό και τριπλό». Το ίδιο ισχύει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό και για τους φίλους του Παναιτωλικού που την αδικία αυτή την ένιωσαν στο πετσί τους πολλές φορές στο παρελθόν.
Θα ήθελαν να δουν μια μεγάλη νίκη επί του Λεβαδειακού. Θα ήθελαν ο δικός τους Τίτορμος να… σπρώξει προς την Football League την ομάδα του Κομπότη.
Το 2ευρω ως εισιτήριο είναι ένα εξτρά κίνητρο ώστε να… κιτρινήσει η εξέδρα!