Σέρχιο Ντίας, ο «El Niño» της Παραγουάης που έχει να προσφέρει ακόμη πολλά

Ο Σέρχιο Ντίας που θα συνεχίσει στον Παναιτωλικό είδε σε νεαρή ηλικία την ποδοσφαιρική «υφήλιο» να… σφάζεται στα πόδια του, στα 18 του έκανε προπόνηση με τα «αστέρια» της Ρεάλ με την… ιδιότητα του «Κουν της Παραγουάης» και στα 26 του θέλει να αποδείξει πως μπορεί τελικά να «κατακτήσει» την Ευρώπη.

Ηταν 5 Ιουλίου του 2016 όταν στο αεροδρόμιο της Ασουνσιόν παρατηρήθηκε συνωστισμός έξω από την αίθουσα αναχωρήσεων. Τηλεοπτικά συνεργεία, αλλά κυρίως η οικογένεια και οι φίλοι του νεαρού τότε Σέρχιο Ισμαελ Βελάσκες Ντίας, όπως είναι το πλήρες όνομά του, βρέθηκαν κοντά του ώστε να τον αποχαιρετήσουν αφού θα έμπαινε στο αεροπλάνο με προορισμό την Ισπανία και τη Μαδρίτη.

Βλέπετε ο νεαρός μεσοεπιθετικός ήταν εκείνη τη στιγμή το πιο «hot» όνομα στο ποδόσφαιρο της χώρας του και η Ρεάλ Μαδρίτης προσέφερε τότε πέντε εκατομμύρια ευρώ στην Τσέρο Πορτένο που ανήκε και τον έκανε δικό της, με σκοπό να τον έχει μεν στη Β’ ομάδα της αλλά σταδιακά να επενδύσει πάνω του.

Ακόμη και σήμερα ο 26χρονος πια μεσοεπιθετικός κρατά το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής στην ιστορία της Ρεάλ Καστίγια, αφού τα συγκεκριμένα χρήματα είναι τα περισσότερα που έχουν δοθεί από την πλευρά των «μερένγκες» για παίκτη που πήγε στο δεύτερο τη τάξη της ιεραρχίας club και μόνο μία φορά δαπανήθηκε ανάλογο ποσό, για χάρη του Φεντερικό Βαλβέρδε που πάνω-κάτω συγκαταλέγεται στην ίδια «φουρνιά» με τον Ντίας και αφίχθηκε από την Πενιαρόλ.

Πλέον ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας βρίσκεται στην Ελλάδα, καθώς υπέγραψε στον Παναιτωλικό και μάλιστα ήδη ανακοινώθηκε με συμβόλαιο συνεργασίας ως το καλοκαίρι του 2025.

«Ο Κουν της Παραγουάης»

Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας. Εκείνο το απόγευμα η συγκίνηση ήταν διάχυτη παντού και έκανε τον γύρο της Παραγουάης, ενώ o Ζινεντίν Ζιντάν έλεγε τότε τα καλύτερα για τον πιτσιρικά που έβλεπε να απλώνεται ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του.

Γεννημένος τον Μάρτιο του 1998 στην πόλη Ναντούτι και μέλος πολύτεκνης οικογένειας με έξι παιδιά, από μικρός, όπως όλα τα αγόρια άλλωστε, έπαιζε ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε οκτώ ετών από την ακαδημία Τακουάρι που αποδείχθηκε πως ήταν πολύ… μικρή για να περιορίσει το ταλέντο του.

Περίπου 24 μήνες μετά και ενώ στο τελευταίο τουρνουά που συμμετείχε σημείωσε περισσότερα από 25 γκολ, εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Τσέρο Μορτένο, που είναι των υπερδυνάμεων του ποδοσφαίρου της πατρίδας του.

Εκεί υπήρξε η πρώτη σημαντική παράμετρος στην καριέρα του. Ο μικρός έκανε… πλάκα στα άλλα παιδιά της ηλικίας του και έτσι τον έβαλαν στα μεγαλύτερα τμήματα, όπου πάντως εκ νέου ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα.

Για παράδειγμα σε μία σεζόν με την U15 βρήκε δίχτυα πάνω από 30 φορές και ο Ντιέγκο Γκαβιλάν που είχε για προπονητή («μεγάλος» χαφ του παρελθόντος, μεταξύ άλλων έπαιξε στη Νιούκαστλ) εισηγήθηκε να πάει στις «ρεζέρβες» και γιατί όχι στην «πρώτη» ομάδα της Τσέρο. Ηδη ο Τύπος τον αποκαλούσε «Ο Κουν της Παραγουάης» επειδή έμοιαζε παικτικά με τον Σέρχιο Κουν Αγκουέρο, αλλά και «chico» που σημαίνει «παιδί». Μάλιστα το 2013 αναδείχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής U15 σε όλη τη χώρα.

Η παρ’ ολίγον μετανάστευση στο Μπουένος Αϊρες που παραλίγο να αλλάξει τα πάντα και ο σούπερ σταρ που έπαιρνε το λεωφορείο

Η προτροπή του Γκαβιλάν έγινε πραγματικότητα και στις 17 Ιουνίου του 2014, πριν καν κλείσει τα 16 του, ντεμπουτάρισε με τους άνδρες στο πρωτάθλημα της Παραγουάης. Απαντες ήθελαν να μάθουν για τον νεαρό που κάνει πράγματα και θάματα μέσα στο γήπεδο, αλλά υπήρχε ένα… πρόβλημα. Δεν μπορούσε να παίζει σε ένα μεγάλο club και να πηγαίνει προπόνηση με το λεωφορείο! Το ζήτημα έλυσε ο πατέρας του, αφού ο Δον Ισμαελ Ντίας σταμάτησε να εργάζεται και με τα πρώτα χρήματα που πήρε η οικογένεια από την Τσέρο Μορτένο αγόρασε ένα αυτοκίνητο, όπου πια το αστέρι του συλλόγου μετακινούνταν με οδηγό τον μπαμπά του!

Παράλληλα η φαμίλια του εγκατέλειψε κάθε σκέψη μετακόμισης στην Αργεντινή, με σκοπό να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη. Είχαν συγγενείς εκεί και επειδή τα οικονομικά τους ήταν σε ιδιαίτερα «στενεμένα», βρέθηκαν προς στιγμήν μια ανάσα από το να φύγουν, όμως ο Ντίας που εκείνο το διάστημα διέπρεπε στην U15 επέμεινε να μείνουν για να συνεχίσει την μπάλα, ενώ και από την Τσέρο τους είχαν μεταφέρει πως το ταλέντο του θα τον οδηγήσει ψηλά.

Τελικά τα διαβατήριά έμειναν στο… συρτάρι και η ιστορία θα ήταν διαφορετική, εάν τελικά πήγαιναν στο Μπουένος Αϊρες όπως αρχικά προγραμμάτιζαν. «Δεν το ήξερε πως θα παίξει και δεν είχαμε καν εισιτήρια για το γήπεδο. Στο πρώτο του ματς κόντεψα να πάθω καρδιά. Ρώτησα τον άνδρα μου αν ονειρευόμαστε ή το ζούμε πραγματικά», είπε μεταγενέστερα η μητέρα του, Ντόνα Μιγκέλα, με αφορμή τις πρώτες εμφανίσεις του γιου της. Πλέον ο Ντίας που έβαζε στη γειτονιά στοιχήματα στο play station για να βγάλει το χαρτζιλίκι του, ήταν παίκτης της μεγάλης κατηγορίας!

Το Κόπα Αμέρικα U20 που τον έκανε γνωστό σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο

Εννοείται πως παράλληλα με τα παραπάνω εκείνο το διάστημα συμπεριλαμβάνονταν συνεχώς στις κλήσεις των Under της Εθνικής Παραγουάης και το 2015 ήταν στην αποστολή της Κ20 για το Copa America που διεξήχθη, τον Ιανουάριο, στην Ουρουγουάη.

Η Εθνική του τερμάτισε στην 6η θέση και εκείνος «έτρεξε» ένα εξαιρετικό τουρνουά, με γνώμονα μάλιστα πως ακόμη δεν είχε κλείσει τα 17 του. Μάλιστα το γκολ που σημείωσε στο ματς με τη Βολιβία τον κατέστησε ως το νεότερο σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης και ήταν τότε που το όνομά του άρχισε να περνά τον Ατλαντικό.

Με αφορμή την τότε παρουσία του άρχισε να γράφεται στην Αγγλία πως Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ θα κινηθούν να τον αποκτήσουν, ενώ στην Ιταλία ως βασική «υποψήφια» παρουσιάζονταν η Ρόμα.

Από τη Μαδρίτη στον Καναδά, μαζί με τους Μοράτα, Βάσκεθ

Μόλις έκλεισε τα 18 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, ενώ τελείωσε και το σχολείο που για περίπου ένα έτος είχε αφήσει λόγω των αυξημένων υποχρεώσεών του, αφού ήταν πια «μόνιμος» στην «πρώτη» ομάδα.

Μέχρι που φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2016, όταν και «έσκασε» η πρόταση της Ρεάλ Μαδρίτης. Φυσικά δεν το πολυσκέφθηκε, ενώ και η Τσέρο ικανοποιήθηκε οικονομικά.

τσι διαδραματίστηκαν οι στιγμές που σας αναφέραμε στον πρόλογο, ενώ με το «καλημέρα» κιόλας στους «μερένγκες» βούτηξε στα βαθιά. Μετά τις υπογραφές των συμβολαίων και τα σχετικά διαδικαστικά, μπήκε στο αεροπλάνο και μετέβη στο Κεμπέκ του Καναδά όπου η «βασίλισσα» έκανε την προετοιμασία της, καθώς ο Ζιντάν ήθελε να τον έχει κοντά του.

Οι πρώτοι που γνώρισε ήταν οι Αλβαρο Μοράτα και Λούκας Βάσκεθ επειδή ταξίδεψε μαζί τους, ενώ «κόλλησε» με τους Αλέιξ Φέμπας και Αλβαρο Τεχέρο που προέρχονταν από την Ρεάλ Καστίγια και επίσης είχαν επιλεγεί από τον «Ζιζού» να ακολουθήσουν την αποστολή των «μεγάλων» (πλέον παίζουν σε Ελτσε και Εϊμπάρ αντίστοιχα).

Το «10» στη Ρεάλ Καστίγια και το σοκ στη Λούγκο

Η εμπειρία των περίπου δύο εβδομάδων μαζί με τα «αστέρια» της Ρεάλ ήταν μοναδική, ενώ στη Β’ Ομάδα πήρε το «10». Το 2016/17 πραγματοποίησε εξαιρετική σεζόν σε Ισπανία και Youth League, ενώ σε ένα φιλικό με τη Γαλλία ντεμπουτάρισε και στην Εθνική Παραγουάης των Ανδρών.

Το καλοκαίρι του 2017 παραχωρήθηκε δανεικός στη Λούγκο της Segunda Division με σκοπό να ανέβει level, όμως τον Νοέμβριο και σε έναν αγώνα με την Νουμάνθια συνέβη το… κακό, αφού μόλις οκτώ λεπτά μετά την είσοδό του στο ματς τραυματίστηκε στο γόνατο.

Αυτόματα κλήθηκε να περάσει την πόρτα του χειρουργείου – η επέμβαση πραγματοποιήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου στη Μαδρίτη – και τέθηκε για αρκετούς μήνες εκτός δράσης, κάτι που τον επηρέασε και όταν την επόμενη αγωνιστική περίοδο πήγε στη Κορίνθιας, εκ νέου ως δανεικός.

Η «αναγέννηση» στην Τσέρο Πορτένο

Υπό αυτές τις συνθήκες φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2019 όπου κινδύνευε να μείνει πίσω, αλλά η πρώτη αγάπη είναι και παντοτινή. Φόρεσε ξανά τη φανέλα της Τσέρο Πορτένο και ήταν εκ των πρωταγωνιστών στην τότε κατάκτηση του τίτλου που ήταν και ο πρώτος «μεγάλος» της καριέρας του, αφού μέχρι πρότινος είχε πανηγυρίσει ορισμένους τοπικούς στη Βραζιλία με την Κορίνθιας.

Αυτόματα ανέβασε πάλι τα… credit του και η Αμέρικα του Μεξικό τον απέκτησε ως δανεικό με οψιόν αγοράς. Στο Στάδιο Αζτέκα ωστόσο δεν τον πίστεψαν, ίσως και να έκανε και ο ίδιος τα λάθη του, αλλά η ουσία είναι πως με εντολή του Σαντιάγκο Σολάρι πηγαινοέρχονταν μεταξύ πρώτης και δεύτερης ομάδας, κάτι που σήμαινε εύλογα πως στο φινάλε του 2020/21 δεν ενεργοποιήθηκε το buy in που διατηρούσαν από το club και η Ρεάλ αποφάσισε να τον αφήσει ελεύθερο.

Το όνειρο των «μερένγκες»… έσβησε για πάντα και επέστρεψε στη λατρεμένη του Τσέρο Πορτένο, όπου στου «Στρατηγού Πάμπλο Ρόχας» νιώθει σαν το σπίτι του. Ενας νέος τραυματισμός τον άφησε… πίσω, γύρισε όμως και κάπου εκεί ο Παναιτωλικός του προσέφερε μία δεύτερη ευρωπαϊκή εμπειρία. Την αποδέχθηκε και πλέον λογίζεται ως μόνιμος κάτοικος Αγρινίου.

Ο «El Niño» θέλει να κάνει το come back με «όπλο» την πίστη του στο Θεό

Ο Ντίας μπορεί να παίξει με ανάλογη ευχέρεια τόσο αριστερά όσο και πίσω από τον φορ, ενώ πάει συχνά στο 1 vs 1.

Ιδιαίτερα θρήσκος, ένα από τα τατουάζ του γράφει χαρακτηριστικά: «Χαρούμενες στιγμές, δοξάζω τον Θεό, Δύσκολες στιγμές, αναζητώ τον Θεό, Ησυχες στιγμές, λατρεύω τον Θεό, Επίπονες στιγμές, πιστεύω στον Θεό, Ολες τις στιγμές, ευχαριστώ τον Θεό». Παράλληλα έχει «χτυπήσει» και το περιστέρι που συμβολίζει το Αγιο Πνεύμα, όπως και διάφορες ημερομηνίες και ονόματα προσωπικού ενδιαφέροντος, που σημαίνουν πολλά για εκείνον.

Fan της Αρσεναλ, ίσως δεν καταφέρει ποτέ να παίξει στους «κανονιέρηδες» αλλά ο «El Niño». της Παραγουάης έχει μπροστά του μία μεγάλη πρόκληση. Να αποδείξει σε όλους πως παραμένει εδώ.

Πηγή: Gazzetta.gr

Σχετικά Άρθρα

Σχόλια

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ