Στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό την στιγμή που μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο ένα ολόκληρο γήπεδο σηκώνεται όρθιο και τον αποθεώνει. Ο ίδιος δείχνει να το χαίρεται και με τον παραπάνω, ενώ ο κόσμος δεν σταματά να τον χειροκροτεί. Ο λόγος για τον Γιάννη Ματζουράκη, τον προπονητή του Παναιτωλικού που έχει κερδίσει τους πάντες στο Αγρίνιο.
Και πώς να μην το κάνει άλλωστε, όταν την στιγμή που ανέλαβε τα… καναρίνια, αυτά βρισκόντουσαν στο πάτο του βαθμολογικού πίνακα και με την δουλειά του κατάφερε να τους φέρει σχετικά κοντά στο όνειρο της Ευρώπης. Ένα όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε και λόγω των βαθμών που όπως τονίζει ο ίδιος στο gazzetta.gr έπρεπε να πάρει η ομάδα μέσα στο γήπεδο, αλλά τους της στέρησαν.
Ο έμπειρος προπονητής κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς που φτάνει στο τέλος της μιλάει με τα καλύτερα λόγια για την διοίκηση αλλά και τον κόσμο του Παναιτωλικού, δεν κρύβει πως θα ήθελε να παραμείνει στο Αγρίνιο και επισημαίνει πώς αν τελικά αυτό γίνει, ο στόχος θα είναι η ομάδα να πάει πολύ καλύτερα από φέτος, χωρίς όμως να θέλει να πει κάτι για Ευρώπη, προσπαθώντας να κρατήσει χαμηλούς τόνους.
Κόουτς μια χρονιά έφτασε στο τέλος της αναφορικά με τα εντός έδρας ματς. Ποιο είναι το πρόσημο που βάζεις;
«Το πρόσημο που βάζω, είναι πως είχαμε όπως και σήμερα, ένα σενάριο περίεργο για μένα. Περίεργο γιατί ήμασταν μια ανταγωνιστική ομάδα όπως ξεκινήσαμε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά παρόλα αυτά εμείς κάναμε φάσεις και ο Ολυμπιακός με την ποιότητα που είχε έβαζε τα γκολ. Κάναμε φάσεις εμείς και αμέσως μετά γκολ αυτοί. Εκεί ακριβώς είναι η διαφορά της ποιότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες. Αυτό που αφήνει είναι πως ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν ανταγωνιστικοί και αυτό το κομμάτι εκφράζει την πορεία του δεύτερου γύρου, όπου είχαμε μια ομάδα ανταγωνιστική. Διόρθωσε αρκετά λάθη από την αγωνιστική της συμπεριφορά και σιγά-σιγά άρχισε να ζητάει καινούργια όρια και περισσότερα πράγματα».
Όταν ανέλαβες τον Παναιτωλικό η ομάδα είχε κάνει ένα πολύ άσχημο ξεκίνημα. Τι θέλησες να αλλάξεις εσύ;
«Με την λογική που πρέπει να στηρίξεις μια δουλειά. Και η λογική τι λέει; Το πρώτο πράγμα που προσπαθήσαμε ήταν να διορθώσουμε τον αμυντικό τομέα. Δεύτερο να γίνουμε ένα καλύτερο γκρουπ που θα έβγαζε μια πιο σταθερή συνεργασία. Αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω σε μηχανισμούς. Αυτοί οι μηχανισμοί όταν αποκτούνται αρχίσαμε να δείχνουμε περισσότερους αυτοματισμούς και συνέπεια και έτσι ήρθαν τα αποτελέσματα. Σιγά-σιγά μέσα από την συνεργασία όλων μας, γιατί υπήρχε μια συνεργασία. Οι παίκτες ακολούθησαν και μπορώ να πω πως έκαναν βαριά δουλειά, ειδικά στην αρχή που έπρεπε να αλλάξουμε και το περιεχόμενο και την φιλοσοφία των προπονήσεων, οι παίκτες ανταποκρίθηκαν πάρα πολύ. Και αυτοί είναι ο κινητήριος μοχλός που άρχισε να λειτουργεί καλύτερα και πιο θετικά στην εικόνα της ομάδα».
Συνολικά τι σου μένει από αυτή την χρονιά. Η χαρά που παρότι η ομάδα ξεκίνησε άσχημα κατάφερε να σωθεί με μεγάλη ευκολία ή η λύπη για το ότι έφτασε κοντά στα πλέι οφ αλλά δεν κατάφερε να βρεθεί εκεί;
«Ήδη έχω απαντήσει σε αυτό το πράγμα. Νομίζω πως η ομάδα είχε την δυνατότητα να κάνει το βήμα παραπάνω πολλά παιχνίδια πριν, όταν και είχαμε συναντήσει αρκετές αδικίες που σημαίνει πως μας λείπουν κάποιοι βαθμοί που την ώρα της κρίσης θα μπορούσαν να ήταν καβάτζα ηθικού, στήριξη ηθικού. Διότι προχωρήσαμε και ιδιαίτερα στο τελευταίο κομμάτι με πολλές δυσκολίες. Είμαστε η ομάδα με τις περισσότερες κάρτες. Εμείς και ο Αστέρας έχουμε τις περισσότερες κάρτες και αυτό μπορείτε να το δείτε. Αυτό σημαίνει πως στο τελευταίο κομμάτι παίξαμε με πολλές ελλείψεις. Ήδη σήμερα (χθες) απέναντι στον Ολυμπιακό παρουσιάσαμε μια άμυνα που ήταν αλλαγμένη κατά τα τρία-τέταρτα. Αυτό που μένει είναι ότι εκεί που προσπαθήσαμε να βρούμε μια ταυτότητα απαιτήσαμε και το όριο, να το ξεπεράσει δηλαδή».
Τι χρειάζεται δηλαδή για να κάνει η ομάδα το βήμα παραπάνω;
«Είχαμε μια κρίση με απουσίες αρκετών παικτών, μας έλειψαν αμυντικά χαφ και συνολικά παίκτες που θα μας ήταν χρήσιμοι. Και όπως είπα ήρθε ένα δύσκολο πρόγραμμα το οποίο θα μπορούσαμε να είχαμε αντιμετωπίσει πιο εύκολα αν είχαμε τους βαθμούς που προσωπικά λέω πως μας έλειψαν ενώ αγωνιστικά του δικαιούμασταν. Από εκεί και πέρα δεν καθόμαστε να κλάψουμε. Πρέπει να πούμε πως όλοι εδώ δουλέψανε καλά, η προσπάθεια των παικτών στηρίχθηκε καλά από την διοίκηση, υπήρξε μια ηρεμία στην ομάδα και αυτό φάνηκε και από τα αποτελέσματα».
Εσείς όπως φάνηκε και σήμερα στηριχθήκατε πολύ από τον κόσμο. Τι λέτε για την στήριξη αυτή;
«Σε αυτόν τον κόσμο οφείλω πάρα πολλά και το λέω ειλικρινά. Σε κάθε αγώνα με χειροκροτεί από την στιγμή που θα μπω στο γήπεδο μέχρι να φτάσω στο πάγκο. Αυτή την εκτίμηση δεν μπορείς να την ξεπληρώσεις με λόγια. Υποκλίνομαι ειλικρινά σε αυτόν τον κόσμο. Μετά από τόσα χρόνια καριέρας υποκλίνομαι και το κάνω γιατί μου το έκανε από την πρώτη στιγμή».
Η επόμενα μέρα που θα βρει τον Γιάννη Ματζουράκη; Πάλι στο Αγρίνιο ή κάπου αλλού; Έχουν υπάρξει συζητήσεις;
«Πράγματι βρήκα ένα χώρο εργασίας πάρα πολύ καλό. Ότι θέλει ο πρόεδρος θα γίνει. Εγώ έμεινα ικανοποιημένος απόλυτα απόν την συνεργασία. Γενικά είμαι από τους προπονητές που έχουν από τις περισσότερες τριετίες σε ομάδες άρα λοιπόν δεν έχω την τάση να φεύγω. Νομίζω πως όπως λειτουργεί η ομάδα, την οργάνωσή της μπορούμε να προσθέσουμε σε αυτή την ομάδα. Μπορεί κάποιος να προσθέσει σε αυτή την ομάδα».
Αν τελικά πάνε όλα καλά και μείνετε, ο στόχος ποιος θα είναι για την επόμενη χρονιά;
«Θα σας πω κάτι. Ένας νηστικός ορμάει στο φαγητό απότομα. Αν πεις μεγάλα λόγια το ποδόσφαιρο σε τιμωρεί και σε εκθέτει. Εγώ θα έλεγα πως στόχος θα είναι να πάμε καλύτερα από την φετινή χρονιά, πολύ καλύτερα».
Το πολύ καλύτερα από την φετινή χρονιά είναι πλέι οφ και Ευρώπη ουσιαστικά…
«Με μια οργάνωση τίποτα δεν αποκλείεται. Κοίταξε ούτε μπορώ να πετάξω, δεν ήμουν ποτέ αεροπλάνο, είμαι 1.78 και μένω με τα πόδια μου στη γη. Μπορεί να προσθέσεις δουλειά σε αυτή την ομάδα και να παλέψεις για ότι καλύτερο».
Τι έχεις να πεις για την διοίκηση και την συνεργασία σας;
«Με τον τρόπο που λειτουργούν και τις συνθήκες που δίνουν, ο κάθε παίκτες θα ήθελε να υπηρετήσει αυτή την ομάδα και ο κάθε επαγγελματίας συνολικά θα το ήθελε. Ο Φώτης ο Κωστούλας είναι από τα λίγα παραδείγματα που υπάρχουν στην Ελλάδα. Θα επαναλάβω αυτό που είπα. Πως η Πολιτεία θα πρέπει να καλέσει και τον Κωστούλα και τον Πανόπουλο που σε τέτοιες επαρχιακές πόλεις πήγαν και επένδυσαν και δίνουν χαρά. Ξέρετε πόσα σχολεία από την Τρίτη ως την Πέμπτη έρχονται στο Emileon; Όλα τα σχολεία εκεί μαζεύονται και εξυπηρετούνται από τις θαυμάσιες αυτές εγκαταστάσεις. Το ίδιο γίνεται και στην Ξάνθη. Αυτοί οι πρόεδροι σε τέτοιες πόλεις, είναι παράδειγμα. Δηλαδή ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να επενδύσουν. Πρέπει επειγόντως η Πολιτεία να τους καλέσει και να τους βραβεύσει, αυτή είναι η άποψή μου. Από την άλλη έχει και ένα πολύ δυνατό πυρήνα φιλάθλων που την στηρίζουν. Σε πολλές δεν βρίσκεις το να είναι πρώτα η ομάδα της πόλης και μετά μια από τις λεγόμενες ομάδες. Στο Αγρίνιο αυτό ισχύει όμως, καθώς πρώτα όλοι είναι Παναιτωλικός».
Εκτός από τα αποτελέσματα, από την πρώτη στιγμή έδωσες πολλές ευκαιρίες στους μικρούς. Αν μείνεις, αυτό θα συνεχιστεί; Είναι δηλαδή ένας στόχος;
«Αυτό εξαρτάται και από την δουλειά που κάνουν οι ίδιοι οι μικροί. Θα πρέπει να την στηρίξουν, όπως και θα πρέπει να στηριχθούν. Αυτό πρέπει να κάνει ένα επαρχιακό σωματείο. Να λειτουργεί δηλαδή με αυτούς τους κανόνες. Δεν είναι μόνο βάζε-βάζε, αλλά θα πρέπει να πάρεις κιόλας και αυτό το κάνεις μέσα από την δουλειά. Και ξέρω επίσης και κάτι άλλο. Πως ένα σώμα όταν έχει το δικό του αίμα λειτουργεί καλύτερα από ότι όταν το αίμα έρχεται από μετάγγιση. Και είναι μεγάλο πράγμα να μπορέσεις να προσθέσεις σε αυτή την ομάδα ντόπιο αίμα, ταλέντα παικτών. Βέβαια είναι αναπόφευκτο όταν μια ομάδα αλλάζει επίπεδο, δύσκολα παίρνει μεγαλύτερο αριθμό γιατί ο ανταγωνισμός και οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες, όπως και οι στόχοι. Είναι καλά να στηριχθούν αυτά τα παιδιά και ότι καλύτερο μπορεί να έρθει».
Κλείνοντας πως βλέπεις τα όσα γίνονται στο ποδόσφαιρο και ποια είναι η άποψή σου για το grexit. Θα γίνει ή τελικά θα βρεθεί λύση;
«Υπάρχει τώρα αυτή η κόντρα που όσα πάει στενεύει το περιθώριο. Πιστεύω πως τελικά θα επικρατήσει η λογική. Πρέπει επειγόντως να γίνουν αλλαγές και να στηριχθεί το άθλημα ακόμα περισσότερο».
Είσαι αισιόδοξος;
«Νομίζω πως τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα έχει μεγεθυνθεί και έχει δοθεί σε δημοσιότητα με πολύ μεγαλύτερη έκταση από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Τέτοια έκταση δεν έχει πάρει ποτέ και ποτέ δεν είχαμε φτάσει τόσο κοντά στο grexit, όμως πιστεύω πως τελικά θα βρεθεί λύση και όλα θα πάνε καλά».